wynalazlam ten tekst na kompie, ale nie jestem pewna, czy przed publikacja wczesniej nie nanioslam poprawek.
"Krawedź czasu" skutecznie zniechęciła mnie do siebie. Grube tomisko, okładka raczej, w moim mniemaniu, miala przyciagać chłopców zapatrzonych w roboty. Na pewno nic dla mnie. Czując się jednak w obowiązku zaczęłam czytać.
Strona pierwsza - nuda.
Strona druga - jeszcze większa nuda.
Ciemne uliczki, zakamarki, pościg, ucieczka...
Szczytem był nowy ukryty świat, do którego bohater się dostał... jakoś.
W życiu tego nie przeczytam!
Ale jednak ten "obowiązek" - zgłosiłaś się babo to czytaj! Twoja wina, że chcesz wszystkie książki, zachłanna!
A potem książka ruszyła. Z kopyta. Tomisko, dość ciężkie, stało się nieodłącznym towarzyszem nadrywając poszewkę w mojej torbie ;)
Czy na pewno ten świat, w którym żyjemy jest naszym światem, jedynym i właściwym...?
a może jednak są światy równoległe? może jest taki, gdzie czas płynie wolniej, szybciej, inaczej...
Polecam :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
miło, że zostawiasz swój ślad...